
Niezależny Samorządny Związek Zawodowy (NSZZ "Solidarność". Opracowanie: Wojskowa Agencja Fotograficzna. Scenariusz i dobór zdjęć: Jerzy Chojnacki.

W sierpniu 1980 roku świat pracy powiedział: nie - nadużywaniu stanowisk, niegospodarności, arogancji władzy. Na zdjęciu: robotnicy kilku zakładów lubelszczyzny a następnie Wybrzeża, Śląska i innych części kraju - przerwali pracę na swoich stanowiskach. (Krajowa Agencja Wydawnicza).

Strajkują pracownicy zakładów przemysłowych na Wybrzeżu i Lubelszczyźnie. Rosną trudności gospodarcze kraju. (Krajowa Agencja Wydawnicza).

30 i 31 sierpnia 1980 roku dochodzi do podpisania porozumień między przedstawicielami rządu a strajkującymi załogami zakładów Szczecina i Gdańska, a nieco później - Jastrzębia. (Krajowa Agencja Wydawnicza)

Zwycięski strajk załogi Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1980 roku (na zdjęciu) był początkiem końca systemu totalitarnego w Polsce. Z inicjatywy robotników powstał wówczas NSZZ "Solidarność".

Zwycięstwem zakończyła się walka o rejestrację nowego związku zawodowego. Na zdjęciu: delegacja Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" z Lechem Wałęsą, Andrzejem Gwiazdą, Marianem Jurczykiem i Tadeuszem Mazowieckim przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie

Na placu przed wejściem do Stoczni Gdańskiej, na którym w grudniu 1970 roku padły ofiary robotniczego protestu, wzniesiono monumentalny Pomnik Stoczniowców. Na zdjęciu: uroczystość odsłonięcia pomnika w grudniu 1980 roku.

W 1981 roku odbył się w Gdańsku Pierwszy Zjazd NSZZ "Solidarność", który nie tylko prowadził walkę o poprawę warunków bytowych ludzi pracy, lecz domagał się przeprowadzenia zmian ustrojowych w kraju.

13 grudnia 1981 roku wprowadzono w Polsce stan wojenny. Działacze "Solidarności" zostali internowani, lecz związek kontynuował działalność w podziemiu. Na zdjęciu: Warszawa w grudniu 1981 roku, decyzja o internowaniu Lecha Wałęsy i podziemne wydawnictwa.

Niezłomny przywódca "Solidarności", Lech Wałęsa zyskał sympatię i poparcie wolnego świata. W 1983 roku przyznano mu Pokojową Nagrodę Nobla. W Oslo odebrała ją w jego imieniu żona wraz z synem.

Walka z komunizmem prowadzona środkami pokojowymi zakończyła się sukcesem "Solidarności". Wróciła ona na scenę polityczną i jej kandydaci odnieśli sukces w wyborach do Sejmu i Senatu w czerwcu 1989 roku. Na zdjęciu: plakaty wyborcze

Przedstawiciele "Solidarności" weszli w skład rządu koalicyjnego utworzonego w sierpniu 1989 roku. Na jego czele stanął działacz katolicki, doradca Lecha Wałęsy, Tadeusz Mazowiecki. Na zdjęciu: premier Tadeusz Mazowiecki przemawia w Sejmie

W 1990 roku Lech Wałęsa odwiedził USA i Kanadę, gdzie podejmowano go z wielkimi honorami jako przywódcę "Solidarności" i gdzie zabiegał o pomoc gospodarczą dla Polski.

W trakcie dyskusji nad kształtem przyszłej Polski w 1990 roku doszło do podziału w łonie "Solidarności". Wyodrębniły się grupy o różnych programach politycznych. Na zdjęciu: spotkanie działaczy Porozumienia Centrum z Lechem Wałęsą.

Na czele Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna, który zadeklarował poparcie dla linii politycznej rządu premiera Mazowieckiego, stanęli Zbigniew Bujak i Władysław Frasyniuk.

Dzięki "Solidarności" doniosłe zmiany zaszły w Wojsku Polskim, które zostało odpolitycznione. Funkcje wiceministrów Obrony Narodowej objęli cywilni działacze "Solidarności": Bronisław Komorowski i Janusz Onyszkiewicz. Na zdjęciu: wiceminister Janusz Onyszkiewicz podczas wizyty w jednostce wojskowej.

Kapłani odzyskali możliwość spełniania posługi kapłańskiej w środowisku wojskowym. Na zdjęciu: uroczystość wigilijna w Pierwszym Praskim Pułku Zmechanizowanym w Wesołej.

Etos "Solidarności" trwa nadal. Związek odgrywa ważną rolę w budowaniu nowej Polski. Na zdjęciu: uroczystość z okazji dziesięciolecia "Solidarności" w Ursusie w sierpniu 1990 roku.

Głos Wielkopolski nr 180, 21 sierpnia 1980 roku.

Gazeta Zachodnia nr 183, 26 sierpnia 1980 roku.

Trybuna Ludu nr 206, 30 i 31 sierpnia 1980 roku.

Trybuna Ludu nr 207, 1 września 1980 roku.

Gazeta Zachodnia nr 185 (właściwy) 187, 1 września 1980 roku.

Życie Partii, 1980 rok.

Życie Partii, 1980 rok.